Naast de gastouderopvang volg ik bij Con Amore de HBO opleiding Psychosociale Basiskennis voor mijn werk als Luisterkindwerker. En omdat leren leuk is natuurlijk.
Een les ging over ontwikkelingspsychologie. Daar leerde ik waarom kinderen tot ongeveer 4 jaar zo grappig verstoppertje spelen. Er is ook een mooi woord voor: “Theory of Mind”: om anderen te begrijpen moet je kunnen bedenken wat zij denken. Dit lukt kinderen pas tegen de tijd dat ze vier jaar oud zijn. Tot die tijd bestaat hun wereld uit wat zij denken en weten. Daar handelen ze ook naar. Zich verplaatsen in de gedachten van een ander is nog niet ontwikkeld.
VERSTOPPERTJE
En dat maakt het zo grappig om te zien hoe kleine kinderen verstoppertje spelen. De meeste driejarigen kunnen dit niet. Nou ja, niet zoals wij vinden dat verstoppertje spelen moet gaan. Maar zij kunnen dit wel, maar dan op heel veel andere manieren.
EN HOE DAN WEL?
St (3jr, 6mnd) loopt in de tuin en roept naar mij: “Je moet gaan tellen”. Ach, aangezien ik naast liedjes zingen wel eens wat anders wil begin ik te tellen. In die tijd loopt hij naar de box. Die ken je wel: zo’n vierkante meter privacy voor kleine kindjes met spijlen waar ze mooi door kunnen kijken. Ik tel van 1 tot 10. Bij 10 begint St hard te lachen. Hij heeft zich erg goed verstopt!
“Nog een keer”, roept hij. Ik tel. Hij staat op en loopt naar de tuinstoel op het terras. Hij gaat op zijn hurken naast de stoel zitten. Ik kan hem helemaal zien. Hoezo verstop, denk ik stiekem. Hij vindt dat hij wel verstopt is en giebelt ervan, zo’n plezier heeft hij. Bij 10 begint hij weer hard te lachen en komt hij tevoorschijn.
BOOM
Een ander voorbeeldje is al van geruime tijd geleden, maar dat was ook wel erg komisch.
Drie nog geen, maar wel bijna vierjarigen gingen verstoppertje spelen. Ik moest tellen. Er werd nog wat gebakkeleid over wie zich als eerste mocht verstoppen, maar daar waren ze snel uit: om de beurt. En de verstopplek was…… achter de stam van de perenboom op het gazon.
En die is heeeel dik, wel 10 cm breed!
Dan kun je een kindje dus hélemaal zien.
Maar zij denken dat ze weg zijn, want hun oogjes zien mij niet!
EN BABIES?
L (1jr en 6 weken) houdt ook van verstoppertje spelen. Hij staat buiten in het campingbedje en kan met zijn hoofd precies over de rand komen. Hij kijkt mij guitig aan en begint te lachen. Dan draait hij zijn hoofd opzij op zijn schoudertje, precies achter de dichte strook stof van het campingbedje. Ik lach, want ik weet al wat er van mij wordt verwacht. Ja hoor, daar komt zijn bolletje weer boven de rand uit. “Kiekeboe” roep ik. L lacht en weer verdwijnt het hoofd. Dit gaat een paar keer zo tot hij zijn hoofdje net iets te laag houdt en hij onder de rand door kijkt. Wat een lol! Nu werd het afgewisseld, onder de rand, kiekeboe, boven de rand, kiekeboe. Eindeloos plezier!
